Συχνή στην πράξη η ανάγκη δικαστικής συμπαράστασης ακουσίως νοσηλευόμενου ασθενούς πάσχοντος από ανίατη ψυχική νόσο και αδυνατούντος απολύτως να φροντίσει τις προσωπικές του υποθέσεις. Λιγότερο συχνός όμως ο διορισμός με προσωρινή διαταγή δικαστικού συμπαραστάτη με ευρείες εξουσίες διαχείρισης και εκπροσώπησης.
Με παράστασή μας προς τον αρμόδιο Πρόεδρο Πρωτοδικών επετεύχθη διορισμός του αιτούντος (συγγενούς α΄ βαθμού) ως προσωρινού δικαστικού συμπαραστάτη αυθημερόν με προσωρινή διαταγή. Ως εξαιρετική ανάγκη που δικαιολογούσε την κατεπείγουσα ενέργεια του δικαστή προβάλλαμε τη μεταφορά του ασθενούς σε κατάλληλη μονάδα ψυχικής υγείας και την διαχείριση των προσωπικών του υποθέσεων (κάλυψη καθημερινών εξόδων νοσηλείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, διοίκηση περιουσιακών στοιχείων για προσπορισμό εσόδων και εξόφληση χρεών του ασθενούς).
Σε περιπτώσεις με τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, ο διορισμός προσωρινού συμπαραστάτη ήδη με προσωρινή διαταγή λειτουργεί ως αναγκαίο υποκατάστατο της μη εφαρμοζόμενης στην πράξη νόμιμης διαδικασίας ακούσιας νοσηλείας (άρθ. 96 και 99 ν. 2071/1992) και ως μέτρο βελτίωσης της καθημερινής διαβίωσης του ασθενούς.